قدیمی‌ترین راز تاریخ فاش شد؛ اول مرغ بود یا تخم‌مرغ؟!
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۰۱۱۷۴
اول مرغ بود یا تخم‌مرغ؟ بسیاری از زیست‌شناس‌ها پاسخی قطعی را برای این پرسش دارند، اما در واقع پاسخ به نوع تخم هم بستگی دارد.
به گزارش «زیسان» به نقل از راز بقا، حتما تا به حال این معمای قدیمی را شنیده‌اید: اول مرغ بود یا تخم‌مرغ؟ از دیدگاه کنایه‌ای، این پرسش به بیهودگی جستجوی علت یک چرخه‌ی پیوسته و خودمداوم اشاره می‌کند؛ اما از لحاظ معنایی، پرسشی بزرگ برای زیست‌شناس‌های تکاملی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مرغ از تخم‌مرغ به وجود می‌آید از طرفی تخم‌مرغ هم از بدن مرغ بیرون می‌آید. پس کدام از اول وجود داشته‌اند؟ اغلب زیست‌شناس‌ها به صراحت بیان می‌کنند که اول تخم وجود داشته است. تخم‌ها در ابتدایی‌ترین شکل خود، سلول‌های جنسی ماده هستند. تخم‌های خارجی سخت که می‌توان روی خشکی گذاشت، (همچنین با عنوان تخم‌های آمنیوتیک شناخته می‌شوند)، عامل تعیین‌کننده‌ای در تکامل مهره‌داران بودند.
به گفته‌ی کوئن استین، دیرینه‌شناس مؤسسه‌ی علوم طبیعی بلژیک در گفتگو با لایو ساینس، «تخم» گام مهمی در تکامل مهره‌داران است، زیرا مهره‌داران تخم‌گذار به‌این‌ترتیب توانستند از آب‌ها دور شوند. مهره‌دار‌ها پیش از ظهور تخم‌های سخت که با زرده‌های مغذی پر شده بودند، مجبور بودند برای تولیدمثل به محیط‌های آبی وابسته باشند. اغلب دوزیست‌ها هنوز هم با این محدودیت آبی روبه‌رو هستند. آنها نیاز دارند تخم‌های ژلاتینی خود را برای بقا در محیط مرطوب قرار دهند.
نموداری که تخم غیربارور (چپ) را در مقابل تخم بارورشده (راست) نشان می‌دهد.
بر اساس پژوهش مجله‌ی Current biology، پرنده‌های واقعی تا اواسط و اواخر ژوراسیک در حدود ۱۶۵ تا ۱۵۰ میلیون سال پیش در سوابق فسیلی ظاهر نشدند؛ اما دانشمندان تصور می‌کنند اولین تخم‌های پوسته‌دار مدت‌ها قبل در حدود ۳۲۵ میلیون سال پیش به تکامل رسیدند؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، تخم‌مرغ پیش از مرغ به وجود آمده است. این تخم‌های اولیه احتمالا بافتی چرم‌مانند و نرم داشتند که از این نظر به تخم‌های خزندگان و پلاتیپوس‌های کنونی شبیه بودند.
تعداد زیادی از مهره‌داران خشکی‌زی، در دوره‌های کربونیفر، پرمین و تریاس، تخم‌های آمنیوتیک می‌گذاشتند، اما مشهورترین جانوران تخم‌گذار، دایناسور‌ها بودند. استین به بررسی برخی از پوستهای تخم دایناسور‌ها از اوایل دوره‌ی ژوراسیک (حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش) پرداخته است. این تخم‌ها پوسته‌ی خارجی بسیار نازکی داشتند به‌طوری که ضخامت آنها به ۱۰۰ میکرون، برابر با ضخامت یک تار موی انسان می‌رسید. با این‌حال بر اساس ساختار، این تخم‌های اولیه‌ی دایناسوری مانند چینی محکم بودند و به این ترتیب به اولین نمونه‌های شناخته شده از تخمی که می‌شناسیم تبدیل شدند.
نازکی پوسته‌ی تخم ثابت می‌کند چرا پژوهشگر‌ها برای یافتن نمونه‌های اولیه‌ی پوست تخم‌ها دچار مشکل هستند. وقتی تخم‌مرغی با خاک اسیدی و غنی تماس پیدا کند، به‌آرامی در آن حل می‌شود. به گفته‌ی استین، خاک باعث از بین رفتن این پوسته‌ی نازک آهکی می‌شود.
به گزارش راز بقا؛ براساس پژوهشی که در سال ۲۰۲۰ در مجله‌ی نیچر منتشر شد، تخم‌های دایناسور‌های اولیه دارای پوستهای نرم بودند و به همین دلیل در سوابق فسیلی حفظ نشدند؛ بنابراین تخم‌مرغ پیش از مرغ بوده است؛ اما آیا این پاسخ قطعی است؟ نه کاملا. اگر درباره‌ی اولین تخم‌مرغ بحث کنیم، قضیه فرق می‌کند. مرغ‌ها (Gallus Gallus domesticus) احتمالا از زیرگونه‌های مرغ جنگلی سرخ (Gallus gallus) بودند که در حدود ۵۰ میلیون سال پیش به تکامل رسیدند. انسان‌های ساکن در جنوب شرق آسیا این پرنده‌ها را بین ۱۶۵۰ و ۱۲۵۰ پیش از میلاد اهلی کردند.
در مقطعی از فرآیند اهلی‌سازی، جدیدترین اجداد مرغ‌های کنونی تخم‌های حاوی جنین را گذاشتند که از نظر ژنتیکی با والد‌های آنها تفاوت داشتند. این مرغ جنین پیش از جوجه‌کشی رشد کرد و پس از رسیدن به بزرگسالی اولین تخم را گذاشت. به‌این‌ترتیب مرغ پیش از تخم‌مرغ وجود داشت.
اما تاریخ تکامل به این سادگی نیست. براساس شواهدی مرغ‌ها حتی پس از تبدیل شدن به گونه‌های مستقل با دیگر گونه‌های فرعی مرغ جنگلی سرخ آمیزش داشتند. برخی از این خصلت‌ها کمابیش در نسل‌های مرغ‌های کنونی هم دیده می‌شوند. علاوه بر این، اهلی‌سازی مرغ‌ها در بخش‌های هند و اقیانوسیه در زمان‌های مجزا درطول چندین هزار سال رخ داده است؛ بنابراین تعیین اصالت مرغ کمی دشوار است.
با وجود اینها برخی از دانشمندان معتقدند که پوست تخم مرغ حاوی عنصر "اوفوسلیدین ۱۷" است که تنها در بدن مرغ یافت می‌شود. بر این اساس، غدد داخلی مرغ این ماده را ۲۴ ساعت قبل از تخم گذاشتن ترشح می‌کند تا پوسته آنرا تشکیل دهد. پژوهشگران معتقدند با توجه به اینکه مرغ تنها دارنده این عنصر است شکی وجود نخواهد داشت که مرغ قبل از تخم مرغ آفریده شده و باید پرونده این سوال قدیمی در اذهان عمومی بسته شود. باز هم معما باقی ماند؟!
صرف‌نظر از اینکه کدام یک اول وجود داشتند، زیست‌شناسان و فیلسوف‌ها بر این مسئله توافق دارند که مرغ‌ها و تخم‌مرغ‌ها دارای یک خصلت مشترک هستند: هر دو خوشمزه‌اند!
tags # تخم مرغ ، مرغ سایر اخبارمنبع: زیسان
کلیدواژه: تخم مرغ مرغ اول مرغ بود یا تخم مرغ میلیون سال پیش مهره داران زیست شناس تخم ها مرغ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۰۱۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طلسم‌های مرگباری که در کتاب‌های قدیمی جاساز شده‌اند
به گزارش خبرآنلاین و به نقل از ایسنا، کتاب‌های قدیمی قرن نوزدهم دارای جلدهای سبزرنگ با مقادیر نگران‌کننده‌ای از آرسنیک هستند که باعث شده است برخی از کتابخانه‌ها آنها را از قفسه‌ها حذف کنند. پژوهشگران دانشگاه دلاور (University of Delaware) با استفاده از اشعه ایکس برای آزمایش ترکیبات شیمیایی، سطوح جیوه و سرب را نیز در کتاب‌های دارای جلد قرمز و زرد شناسایی کردند.
دانشمندان سالهاست به مردم هشدار می‌دهند که مراقب آثار آلوده باشند؛ چراکه قرار گرفتن در معرض آنها می‌تواند به مشکلات تنفسی، ضایعات و سرطان منجر شود.
ناشران عصر ویکتوریا در اوایل دهه ۱۸۰۰ تولید انبوه کتاب را آغاز کردند اما جلد چرمی کتاب‌ها باعث افزایش سرسام‌آور هزینه تولید کتاب می‌شد. ناشران کتاب به عنوان جایگزین ارزان‌تر چرم، جلدهایی را برای کتاب‌ها تولید کردند که حاوی رنگ سبز بود، اما در آن روزگار کسی نمی‌دانست که آرسنیک مورداستفاده برای ساختن رنگ می‌تواند کشنده باشد.
ناشران ترجیح می‌دادند که برای جذب خوانندگان از رنگ‌های روشن مانند نوعی رنگ سبز استفاده کنند که به نام سبز پاریسی، سبز زمردی یا سبز شیله مشهور است. نام سبز شیله از نام «کارل ویلهلم شیله» (Carl Wilhelm Scheele) داروساز آلمانی-سوئدی گرفته شده است. شیله در سال ۱۷۷۵ کشف کرد که با مخلوط مس و آرسنیک می‌توان رنگ سبز چشم‌نوازی ساخت؛ اما او درنهایت به دلیل قرار گرفتن در معرض جیوه، آرسنیک و سایر ترکیبات شیمیایی جان خود را از دست داد.
در دهه‌های پس از کشف رنگ زمردی و پاریسی، گزارش‌هایی مبنی بر مرگ افراد پس از تماس طولانی‌مدت با اقلام پوشیده‌شده در این رنگ منتشر شد. این گزارش‌ها شامل مسمومیت ناشی از شمع در مهمانی‌های کریسمس، مسمومیت افرادی که لباس‌های سمی سبزرنگ به تن داشتند و مسمومیت کارگران کارخانه پس از رنگ کردن زیورآلات بود که درنهایت به تشنج دچار می‌شدند و استفراغ می‌کردند.
کتاب‌های سمی امروزه هنوز در کتابخانه‌ها وجود دارند و در میان انبوهی از سایر کتاب‌ها در مؤسسات سراسر جهان پنهان شده‌اند. هر بار که یکی از آنها کشف می‌شود، برای تحلیل بیشتر در محیط قرنطینه‌شده قرار می‌گیرد.
هفته گذشته، کتابخانه ملی فرانسه چهار کتاب را با جلد سبز زمردی که گمان می‌رفت حاوی آرسنیک باشند، از دسترس عموم خارج کرد. هرچند آسیب‌های ناشی از آن کتاب‌ها احتمالاً جزئی خواهد بود، اما کتابخانه پیش‌ازاین که دوباره آنها را در قفسه‌ها قرار دهد، آزمایش‌های ایمنی را روی آنها انجام خواهد داد. مقامات کتابخانه ملی فرانسه گفته‌اند: «ما این آثار را در قرنطینه قرار داده‌ایم و آزمایشگاهی بیرون از کتابخانه مشغول تحلیل آن‌هاست تا میزان آرسنیک موجود در هر جلد را ارزیابی کند».
قرار گرفتن در معرض آرسنیک با تضعیف علائم تنفسی، ضعف عملکرد ریه و بیماری مزمن ریوی مرتبط است اما قرار گرفتن بلندمدت در معرض این ماده می‌تواند به بروز ضایعات پوستی و سرطان منجر شود.
دیگر رنگ‌های سمی جذاب
پژوهشگران، «پروژه کتاب سمی» (Poison Book Project) را در سال ۲۰۱۹ آغاز کردند و در این پروژه به آزمایش صدها جلد کتاب پرداختند تا فلزات سنگین ازجمله سرب، آرسنیک و کروم را در آن پیدا کنند.
آنها دریافته‌اند که کتاب‌هایی با جلد قرمزرنگ، حاوی ماده معدنی سینابر (Cinnabar) هستند که به نام سولفید جیوه نیز شناخته می‌شود و رتبه بالایی را در فهرست مواد سمی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا دارد. این رنگ قرمز که قدمت آن به هزاران سال می‌رسد، می‌تواند به مسمومیت با جیوه منجر شود. مسمومیت با جیوه، آسیب عصبی و کلیوی و مشکلات تنفسی را به همراه دارد.
کتاب‌های دارای جلد زرد، حاوی کرومات سرب هستند که در مقادیر زیاد می‌تواند سمی باشد. با وجود این، رنگ زرد به‌اندازه کتاب‌های قرمز یا سبز باعث نگرانی نمی‌شود زیرا به آن اندازه محلول نیست و همین ویژگی، جذب آن را از راه دست زدن به جلد دشوار می‌کند.
افرادی که در کتابخانه‌ها کار می‌کنند یا ممکن است کتاب‌هایی با پوشش آرسنیکی در خانه داشته باشند، باید با پوشیدن دستکش هنگام دست زدن به کتاب و شستن دست‌ها، اقدامات لازم را برای محافظت از خود در برابر مواد شیمیایی انجام دهند. کسانی که کتاب‌ها را در اختیار دارند باید آنها را درون پوشش پلاستیکی قرار دهند تا از پوسته‌پوسته شدن جلد سمی کتاب جلوگیری شود.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901370
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت